Το αίσθημα που κρέμεται πάνω σε μια κλωστή,
αναμφίβολα διακατέχεται από ενοχή !
Μέσα του προστάζει -
μα από ντροπή διστάζει !
Δεν υπάρχει χώρος να το στεγάσει
και τον πληγωμένο εγωισμό-
να καταλαγιάσει !
Περιφέρεται στους δρόμους -
καθημερινά γυμνό-
ανήθικα και πρόστυχα-
κοιτάει τον λαό......
'εδώ μπροστά σας θα ξεψυχήσω,
αφού μέσα σας ποτέ,
δεν πρόκειται να ζήσω !'
2 σχόλια:
Πάλι ανησυχίες ποιητά μου?..πότε θα ηρεμήσει η σκέψη σου?..ξέρω..ποτέ!
Καλό Σ/Κ
Γλυκό φιλί***
Καλημέρα Λουλουδάκι!
Γιατί να ηρεμήσει η σκέψη παρακαλώ ;
Να βολευτώ ; Να ναρκωθώ ;
Όχι ! Προτιμώ ν'ανησυχώ !
Όπως το είπες..... ΠΟΤΕ !!!
Να έχεις μια καλή Κυριακή !
ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ !!!
Δημοσίευση σχολίου