ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ...........................

Λίγα λόγια να λες - και ποτέ υπερβολές ! Μην κάνεις τον χρόνο  να σε μισήσει- και την μνήμη σου να σβήσει! Γνώρισμα σημερινό η αμνησία- γι αυτό υπάρχει απληστία ! Σαν ακούς αυτές τις λέξεις- αποφάσισε....... ποιό δρόμο θα διαλέξεις ! Υπάρχουν δρόμοι ταπεινοί κι απ'όλους σεβαστοί- μα υπάρχουν και δρόμοι της φωτιάς, με φλόγες ψευδαίσθησης χαράς !

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ..... ΚΑΛΟ  ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ !!!!

Kείμενο για ενημέρωση ή ανάρτηση‏.

ΣΕ ΑΙΜΑΤΟΧΥΣΙΑ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΡΟΙΚΑ

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ!

Η μόνη ειρηνική και δημοκρατική λύση στην κρίση, για να αποφύγουμε το ματοκύλισμα

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Konstantakopoulos.blogspot.com

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και, κυρίως, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (ή όσοι, ενδεχομένως, σκέφτονται να ψηφίσουν τα μέτρα της κυβέρνησης ή να τη στηρίξουν), βρίσκονται ενώπιον ιστορικού διλήμματος, μετά τη μεγαλειώδη, ειρηνική «εξέγερση» του ελληνικού λαού την 5η Ιουνίου, αντάξια των μεγάλων δημοκρατικών και επαναστατικών παραδόσεων της Ελλάδας. Με την εξέγερση αυτή οι ¨Ελληνες πολίτες ανακάλεσαν ουσιαστικά την εντολή, στη βάση της οποίας κυβερνά η σημερινή κυβέρνηση. Τώρα, ο ελληνικός λαός και η Ιστορία θέτουν τους βουλευτές αυτούς (και εμμέσως τον Πρόεδρο) ενώπιον του εξής διλήμματος:

Θα δώσουν την ευκαιρία στον ελληνικό λαό, έστω και την υστάτη, να λάβει με δημοκρατικό τρόπο, με δημοψήφισμα, την κρισιμότερη απόφαση  για το μέλλον του, αν δηλαδή επιθυμεί τη συνέχιση ή τη διακοπή της πολιτικής του Μνημονίου;

‘Η θα επιμείνουν σε μέτρα και πολιτικές που οδηγούν, αργά ή γρήγορα, αλλά με μαθηματική ακρίβεια, σε λουτρό αίματος τη χώρα;

Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που στηρίζουν την κυβέρνηση και όσοι ενδεχομένως θα τη στήριζαν, έχουν ακόμα στα χέρια τους το κλειδί του ελληνικού, ίσως και ευρωπαϊκού μέλλοντος και των ειρηνικών εξελίξεων στη χώρα. Αλλά δεν θα το έχουν για πολύ ακόμα.

Η προοπτική της σύγκρουσης

Ελπίζει κανείς να διαφυλαχθεί μέχρι τέλους ο παραδειγματικά ειρηνικός χαρακτήρας της διαμαρτυρίας. Κυβέρνηση και κράτος απέφυγαν προς το παρόν μαζική καταστολή ή τις συνηθισμένες σε προηγούμενες διαμαρτυρίες προβοκάτσιες. Ϊσως ελπίζουν εκτόνωση. Δύσκολα όμως τη φαντάζεται κανείς. Αντιθέτως, στη δυναμική της κατάστασης, πολύ πιο εύκολα μπορεί να εγγραφεί κάποια στιγμή μια βίαιη σύγκρουση.

Δεν πρέπει εξάλλου να ξεχνάμε ότι στις ίδιες τις «οικονομικές εξισώσεις» του Μνημονίου, κρύβεται η προοπτική του εμφυλίου πολέμου, όπως, ορθώς, δεν έχει βαρεθεί να επαναλαμβάνει εδώ και ένα χρόνο ο επικεφαλής του πιο φημισμένου οικονομικού ινστιτούτου της Γερμανίας, του IFO, ο Ζιν. Ο Γερμανός οικονομολόγος υπογραμμίζει την ομοιότητα ανάμεσα στα μέτρα που λαμβάνονται στην Ελλάδα σήμερα και τα διατάγματα του Καγκελλαρίου Μπρούνινγκ το 1930, που άνοιξαν το δρόμο στον Χίτλερ.

‘Ηδη άλλωστε, ένας χρόνος εφαρμογής του Μνημονίου, χωρίς να έχουμε δει ακόμα ούτε μικρό κλάσμα από τις πραγματικές συνέπειες αυτής της πολιτικής, έχει προκαλέσει κρίση αναπαραγωγής του ελληνικού κοινωνικού σχηματισμού και, μαζί του, του ελληνικού κράτους και πολιτικού συστήματος. Η διακοπή, με κάθε μέσο, της λειτουργίας του Μνημονίου και των παρεπόμενων νομικών κειμένων, είναι, σήμερα, ο βασικός όρος επιβίωσης του ελληνικού έθνους-κράτους και της δημοκρατίας.

Μπορεί να διαφυλαχθεί η δημοκρατία και να αποφευχθεί η βίαιη αντιπαράθεση του λαού με τους κυβερνώντες; Μπορεί να διευκολυνθεί  η αρχή μιας αναζήτησης διεξόδου σε μια κατάσταση που γίνεται όλο και πιο δύσκολη;

Επαρκούν οι εκλογές;

Η δυσαρμονία λαϊκής βούλησης και κυβέρνησης είναι τόσο προφανής και πρωτοφανής, που η άμεση προσφυγή σε εκλογές, πριν από την ψήφιση μέτρων και τη συνομολόγηση διεθνών συμφωνιών που θα δεσμεύσουν όχι μόνο τη σημερινή, αλλά και τις επερχόμενες γενεές Ελλήνων, επιβάλλεται, αν μη τι άλλο, για λόγους στοιχειώδους σεβασμού του γράμματος και του πνεύματος του συντάγματος.

Η διεξαγωγή εκλογών είναι μια αναγκαία συνθήκη για το ξεπέρασμα της κρίσης, δεν είναι όμως καθόλου ικανή. Είναι κοινός τόπος ότι τα υπάρχοντα πολιτικά κόμματα δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την κρίση. Κανένα δεν έχει τη θέληση, τη δύναμη και το κουράγιο να καταγγείλλει το Μνημόνιο, να ζητήσει την επαναδιαπραγμάτευση των δανειακών υποχρεώσεων της χώρας από μηδενική βάση, να θέσει το ζήτημα της αναγκαίας αναδιάρθρωσης του χρέους, με διαγραφή μεγάλου μέρους του, να απειλήσει εν ανάγκη με χρήση των πολλών οικονομικών και γεωπολιτικών «χαρτιών» που έχει η Ελλάδα, να εντάξει τις ελληνικές διεκδικήσεις σε πρόγραμμα σωτηρίας και επανίδρυσης όλης της Ευρώπης, του κοινωνικού κράτους, της δημοκρατίας και του πολιτισμού της από τον επερχόμενο ολοκληρωτισμό των αγορών, που έχει κάνει τώρα τη χώρα μας το κατεξοχήν πεδίο δοκιμής των μεθόδων του. (Ο κ. Σαμαράς, δυστυχώς, και παρά το αρχικό, ιστορικό ‘Όχι του στο μνημόνιο, υποκύπτοντας ίσως στη φύση του κόμματός του, ή στις νεοφιλελεύθερες δοξασίες ενίων συμβούλων του, παρουσίασε στο Ζάππειο 2 ένα πρόγραμμα «μνημονίου χωρίς μνημόνιο», που κινδυνεύει να μας οδηγήσει από τον κύκλο του «Λεφτά Υπάρχουν» στον κύκλο του «Πρόγραμμα Υπάρχει» ή «όχι στο μνημόνιο, ναι στις αποκρατικοποιήσεις»! Δεν αντέχει η χώρα δεύτερο γύρο ψεύτικων ελπίδων)

Στην ανεπάρκεια των πολιτικών δυνάμεων, προστίθεται και η πανθομολογούμενη κρίση των κρατικών θεσμών, που απεδείχθησαν με το μνημόνιο, ανίκανοι να προστατεύσουν πιο ζωτικά κοινωνικά και εθνικά συμφέροντα του ελληνικού λαού, αποτρέποντας τη χρήση τους από διεθνείς δυνάμεις που θέλουν να τον υποδουλώσουν και να τον λεηλατήσουν, με την ενθουσιώδη συνδρομή των ιθαγενών «ελίτ». Αυτό το κράτος δεν υλοποιεί τη θέληση του ελληνικού λαού, αλλά είναι φτιαγμένο για να πραγματώνει την “κουλτούρα της απάτης”, που χαρακτήρισε τη μεταπολίτευση.

Δεν υπάρχει σήμερα τίμιος και νοήμων ‘Ελληνας που να μην πιστεύει ότι χρειαζόμαστε νέα πολιτικά κόμματα, νέους θεσμούς, νέα οργάνωση της δημόσιας ζωής, νέο Σύνταγμα. Οι «αγανακτισμένοι» το αντιλαμβάνονται ενστικτωδώς, γι’ αυτό και επιχειρούν εκ του μηδενός να στήσουν δικούς τους, πρωτόλειους «θεσμούς» με τη μορφή Γενικών Συνελεύσεων. Σε όλες τις συζητήσεις  εκεί είναι φανερή η υφέρπουσα ανησυχία των συζητούντων, που αντιλαμβάνονται τη σημασία, αλλά και τη δυσκολία πολιτικής συγκρότησης των αντιμνημονιακών δυνάμεων και κινδυνεύουν να βρεθούν σε δύσκολη θέση αν αύριο προκηρυχθούν εκλογές.

Βασικό πρόβλημα του ¨Εθνους, η κρίση του πολιτικού συστήματος και του κράτους δεν μπορεί να λυθεί σε μια βδομάδα. Η λύση του θα πάει χέρι-χέρι με τον αγώνα για την ανατροπή της “Δικτατορίας των Δανειστών και του Μνημονίου”. Μέχρι τότε, θα πρέπει να βρεθούν μεταβατικές μορφές που να εξασφαλίσουν, όσο είναι δυνατό, τον δημοκρατικό και ειρηνικό χαρακτήρα του κινήματος που ξεκίνησε στις 25 Μαίου και στις 5 Ιουνίου.

Ο μόνος τρόπος που διαθέτουμε είναι η διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το Μνημόνιο, τα παρεπόμενα νομικά κείμενα και όσα προτίθεται να συνομολογήσει τώρα η κυβέρνηση με το ερώτημα: πρέπει να συνεχίσουν να ισχύουν και να αποτελούν τη βάση της ασκούμενης πολιτικής ή πρέπει η Ελλάδα να τα καταγγείλει, επαναδιαπραγματευόμενη, από μηδενική βάση, τους όρους δανεισμού της.

Γιατί χρειαζόμαστε δημοψήφισμα

Το Μνημόνιο και τα παρεπόμενα δεν συνιστούν επί μέρους, έστω σοβαρό αντικείμενο οικονομικής πολιτικής. Συνιστούν κορυφαία στρατηγική επιλογή του ‘Εθνους, από την οποία θα εξαρτηθεί το μέλλον του για τις ερχόμενες δεκαετίες, ίσως και αιώνες. Καμιά πολιτική δύναμη, καμιά κυβέρνηση, καμιά Βουλή δεν δικαιούται να δεσμεύσει τη χώρα κατά τέτοιο τρόπο επί δεκαετίες ή αιώνες. Η ηγεσία της παρούσας κυβέρνησης δεν θα ζήσει το υπόλοιπο του βίου τους στην Ελλάδα, ο ελληνικός λαός όμως θα ζήσει στη χώρα του. Πρέπει να του δοθεί η δυνατότητα να αποφασίσει ο ίδιος, άμεσα, για το μέλλον του και για το μέλλον των παιδιών και των εγγονών του.

Πόσο μάλλον πρέπει να γίνει αυτό, στο μέτρο που το Μνημόνιο είναι προϊόν κολοσσιαίας πολιτικής απάτης («λεφτά υπάρχουν»), παραχάραξης της λαϊκής εντολής και, σύμφωνα με κορυφαίους συνταγματολόγους, και του γράμματος του Συντάγματος. Είναι προϊόν ενός πολιτικού πραξικοπήματος και μιας διεθνούς συνωμοσίας, που αποσκοπούσε, σε συνεργασία με την ελληνική κυβέρνηση, στο να φέρει το ΔΝΤ στην ευρωζώνη, μετατρέποντας την Ελλάδα σε πειραματόζωο, για την καταστροφή του κοινωνικού κράτους, της δημοκρατίας και του πολιτισμού της Ευρώπης, ενδεχομένως και για την τελική διάλυση της ΕΕ, αν δεν μετεξελιχθεί σε απροκάλυπτη «δικτατορία των αγορών».

Ο μόνος τρόπος για να πάρει ο ελληνικός λαός την τύχη του στα χέρια του, πλην του να το επιχειρήσει δι’ εξεγέρσεως, είναι λοιπόν να ερωτηθεί ευθέως και άμεσα αν επιθυμεί τη συνέχιση εφαρμογής του Μνημονίου και των συμπαρομαρτυρούντων ή όχι. Μια τέτοια πράξη θα είναι και πράξη «υπευθυνοποίησης» και «ενηλικίωσης» της χώρας, διακοπής του φαύλου κύκλου της πολιτικής απάτης, που χαρακτήρισε όλη τη μεταπολίτευση, μια πράξη “επανίδρυσης” της ελληνικής Δημοκρατίας, μιας νέας Μεταπολίτευσης που δεν θα κατεδαφίσει, αλλά θα συμπληρώσει και θα ολοκληρώσει την ανολοκλήρωτη και προδομένη μεταπολίτευση του 1974.

Δεν χρειάζεται να βγάλουμε μόνο μια καινούρια, όσο το δυνατό καλύτερη κυβέρνηση. Χρειάζεται να της δώσουμε και σαφή λαϊκή εντολή για το πώς θα ασκήσει την κυβερνητική εξουσία στο κορυφαίο σήμερα ζήτημα του ‘Εθνους. Μόνο έχοντας πίσω της μια τέτοια ξεκάθαρη εντολή θα μπορέσει να διαπραγματευθεί με τις ξένες δυνάμεις, στο απελπιστικό διεθνές σημείο που έφερε την Ελλάδα η παρούσα «κυβέρνηση».

Αν δεν είχε προβλεφθεί στην Κύπρο δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, δεν θα υπήρχε σήμερα το κυπριακό κράτος και θα είχε ανοίξει ένας κύκλος αιματηρής αντιπαράθεσης αλά Βοσνία στη Μεγαλόνησο. Αν δεν έκαναν οι Ισλανδοί δύο απανωτά δημοψηφίσματα, δεν θα μπορούσε η κυβέρνησή τους να διαπραγματευτεί πολύ καλύτερους όρους με την Αγγλία και την Ολλανδία. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να στερήσει από τον ελληνικό λαό το δικαίωμα να αποφασίσει δημοκρατικά για τη χώρα του και το μέλλον της, κανένας δεν έχει το δικαίωμα να τον σπρώξει αναγκαστικά σε άλλες μορφές πραγμάτωσης της βούλησής του. Αυτή είναι και η μοναδική βάση της συναίνεσης που ζητάει κάθε τόσο ο Πρόεδρος. Δεν

μπορεί συναίνεση να βρεθεί στην καταστροφή και υποδούλωση του ελληνικού λαού, ούτε στην παραχάραξη της βούλησής του, προκειμένου να πληρώσει τα χρέη που δημιούργησε η διαφθορά και εξάρτηση των πολιτικών του ταγών.

Αθήνα, 6 Ιουνίου 2011

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Επίκαιρα, αρ. 86

Σημείωση: το κείμενο αυτό είχε γραφτεί όταν ο κ. Παπανδρέου επανέφερε την ιδέα του δημοψηφίσματος, για να την ακυρώσει ευθύς αμέσως με δηλώσεις του εκπροσώπου του! Περιττό να υπογραμμίσουμε ότι όταν λέμε εμείς δημοψήφισμα εννοούμε επί του Μνημονίου, όχι τις απίστευτες γελοιότητες του Προέδρου του ΣΕΒ, που θέλει να βάλει σε … δημοψήφισμα τον, βλακώδη μεν, αλλά εθνικά επικίνδυνο εκβιασμό «Μνημόνιο ή έξοδος από το ευρώ», επιτομή της δουλοπρέπειας του ελληνικού ραγιαδισμύ. Δημοψηφίσματα έγιναν στην Ελλάδα για το αν θέλουμε βασιλεία ή όχι, στην Κύπρο για το αν θέλουν το σχέδιο Ανάν, στην Ισλανδία για το αν θέλουν την συμφωνία που υπέγραψε η κυβέρνησή τους, στη Γαλλία αν θέλουν την ευρωπαϊκή συνταγματική συνθήκη κ.ο.κ. Αυτό εννοούμε, όχι κάποια από τις απάτες στις οποίες επιδίδεται καθημερινά η κυβέρνηση. Αν μετατρέψει και ενδεχόμενο δημοψήφισμα σε νέα απάτη, θα έχει ολοκληρώσει τον βίο της, ανατινάζοντας και μια από τις ελάχιστες δημοκρατικές και ειρηνικές διεξόδους που διαθέτει ακόμα το ‘Εθνος μας.

10.11.2011

NISPELL !!!!!

 Διδακτορική Διατριβή

Είναι ένα κουνελάκι που χαίρεται τη ζωή του, έχει βγει έξω να ξεκουραστεί και όπως δεν πρόσεξε, πλησιάζει μια αλεπού και του ορμάει. - Χα χα χα! Θα γίνεις ωραίο γεύμα! - Δεν γίνεται να με φας! Όχι τώρα! Πρέπει να περιμένεις μερικές μέρες τουλάχιστον! - Καλά, είσαι σοβαρός; Τώρα θα σε φάω! - Μα σε λίγες μέρες τελειώνω τη διατριβή μου με τίτλο  "Η Υπεροχή των κουνελιών σε σχέση με τις Αλεπούδες και τους Λύκους" - Α, δεν πας καλά, όλοι ξέρουν ότι τα κουνέλια δεν έχουν καμία τύχη απέναντι στις αλεπούδες! - Ε, αν δεν πιστεύεις, έλα στη φωλιά μου να τη διαβάσεις και να πειστείς. Αν δεν πειστείς, να με φας. Πείθεται η αλεπού, πάει στη φωλιά του κουνελιού..... και δεν ξαναβγαίνει ποτέ... Επαναλαμβάνεται το ίδιο σκηνικό, μόνο που ο κυνηγός αυτή τη φορά είναι ένας λύκος που καταφέρνει και στριμώχνει εύκολα το κουνέλι σε μια γωνιά (Οξιάς και Πλατάνου γωνία, στο άνω Δάσος). - Μμμμ, τι ζουμερό μεσημεριανό είσαι εσύ! - Κάτσε, περίμενε, δεν μπορείς να με φας! Περίμενε μερικές μέρες! - Πως δεν πρέπει να σε φάω; Φαίνεσαι πειραγμένος στο κεφάλι! Με δουλεύεις; - Όχι, σε μερικές μέρες τελειώνω τη διατριβή μου  "Η Υπεροχή των κουνελιών σε σχέση με τις Αλεπούδες και τους Λύκους" και είναι κρίμα! - Μα καλά, υπάρχουν εκτός από τρελές αγελάδες και τρελά κουνέλια; Ετοιμάσου, σου 'ρχομαι! - Περίμενε! Περίμενε! Αν δε με πιστεύεις, έλα στη φωλιά μου να τη διαβάσεις και να πειστείς. Αν δεν πειστείς, να με φας.  Όπως και οι πιο μικροί μας φίλοι έχουν καταλάβει τι θα γίνει παρακάτω, πάνε στη φωλιά του κουνελιού μπαίνουν μέσα και πάει ο λύκος, δεν ξαναβγήκε ποτέ... Σε κάποια άλλη χαζοχαρούμενη στιγμή του κουνελιού, περνάει μια φίλη του κουνέλα - Τι νέα; Φαίνεσαι χαρούμενος! - Καλά μωρέ, τέλειωσα τη διατριβή μου και ξελασκάρισα λίγο. Ήταν πολύ επιτυχημένη! - Μπράβο! Τι θέμα είχε; - «Η Υπεροχή των Κουνελιών σε σχέση με τις Αλεπούδες και τους Λύκους»! - Εεεχμμμ.... είσαι σίγουρος;  Δεν μου ακούγεται πολύ σωστό αυτό! - Ναι σου λέω! Αν θες έλα να τη διαβάσεις!  Πηγαίνουν στη φωλιά του κουνελιού, κατεβαίνουν, ήταν λίγο ακατάστατα βέβαια, αλλά ήταν μια γεμάτη εβδομάδα με την παρουσίαση κι όλα αυτά, οπότε κατά σειρά εμφανίσεως βλέπει η κουνέλα ένα κρεβάτι άνω-κάτω, έναν υπολογιστή ταλαιπωρημένο, χαρτιά παντού, ένα σωρό από κοκάλα αλεπούς, ένα σωρό από κόκαλα λύκου και ένα θεόρατο χορτασμένο λιοντάρι! Ηθικόν Δίδαγμα της ιστορίας - Ο τίτλος του Διδακτορικού σου δεν έχει σημασία. - Το αντικείμενο του Διδακτορικού σου δεν έχει σημασία. - Τα αποτελέσματα της έρευνας του Διδακτορικού σου δεν έχουν σημασία. - Αυτό που έχει σημασία είναι ο Επιβλέπων Καθηγητής...

--
Nispell

ΣΚΟΡΠΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ 165

ΝΟΗΤΑ, ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΑΣ !!!!


Τί να πω !
Πώς να εκφράσω,αυτό που ζω ;
Δεν είναι οι ίδιοι ,αυτοί που πίστεψαν τον μαλάκα,όταν έλεγε,πως υπάρχουν λεφτά ;
Δεν είναι οι ίδιοι,που όταν εμείς στίβαμε την πέτρα να βγάλουμε το ζουμί της,αυτοί στρογγυλοκάθονταν,στην εφήμερη ζωή τους ;
Δεν είναι οι ίδιοι,που δεν έβλεπαν την κόλασή μας ;
Δεν είναι οι ίδιοι,που ικέτευαν για ψίχουλα στον βολευτή ;
Δεν είναι οι ίδιοι,που όταν κραυγάζαμε, 'ΤΙ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΧΕΤΕ ΕΚΕΙ;',ψιλοκουτσομπολεύοντας μας λέγαν,'ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΟΙ;'
Για ποιον λοιπόν να αγωνιστώ ;
Γι αυτόν , που με την πρώτη ευκαιρία,θα με καταδόσει ξανά,στον Γερμανό ;
Όχι ρε πούστη μου !
Όταν μιλούσα για αυτοοργάνωση,φυσικά και δεν εννοούσα αυτό !
Το δίκιο θα αποκτηθεί,ξανά με αίμα ! 
Η ιστορία ,κάπου εδώ θα τελειώσει !
Και αυτή ,σαν ψέμα !


ΔΕΝ ΤΑΡΑΖΕΤΑΙ Η ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ !
ΜΕ ΞΕΝΟ ΑΙΜΑ,
ΞΕΔΙΨΑ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ !!!




************
 ΑΝΤΕ ΓΑΜΗΣΟΥ ΚΑΙ ΣΥ ΡΕ Κ.Κ.Ε. !
ΠΡΟΔΟΣΑΤΕ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ !
ΘΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ ΠΟΤΕ ;;;
ΚΟΜΜΑΤΟΣΚΥΛΑ...................