Η τελευταία ελπίδα του πολίτη
είναι η δικαιοσύνη !
Όμως,
''σύμφωνα με το παράθυρο του νόμου...''
μα έχει παράθυρα η δικαιοσύνη ;
Να κλείσουν παρακαλώ-
κάνει και κρύο
και παγώσαμε-
και να μείνει ορθάνοιχτη
μόνο η πόρτα !
Τη δικαιοσύνη......
είναι να την κλαις !
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!
Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά
στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα!
Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό
τα γυρίζω πίσω απ’ τον καιρό
τους παλιούς μου φίλους καλώ
με φοβέρες και μ’ αίματα!
είναι η δικαιοσύνη !
Όμως,
''σύμφωνα με το παράθυρο του νόμου...''
μα έχει παράθυρα η δικαιοσύνη ;
Να κλείσουν παρακαλώ-
κάνει και κρύο
και παγώσαμε-
και να μείνει ορθάνοιχτη
μόνο η πόρτα !
Τη δικαιοσύνη......
είναι να την κλαις !
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ - 1964 |
Στίχοι:
Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική:
Μίκης Θεοδωράκης1. | Γρηγόρης Μπιθικώτσης | |||
2. | Γιώργος Νταλάρας | |||
3. | Χορωδία Τερψιχόρης Παπαστεφάνου | |||
4. | Γιάννης Κότσιρας | |||
5. | Μαρία Φαραντούρη |
Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ
και μυρσίνη συ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη
λησμονάτε τη χώρα μου!
Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά
στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά
στου γλαυκού το γειτόνεμα!
Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό
τα γυρίζω πίσω απ’ τον καιρό
τους παλιούς μου φίλους καλώ
με φοβέρες και μ’ αίματα!