Περί δικαίου.............

Μα μανία !
Δίκαιο έχεις και συ Μαρία,
δίκαιο έχεις και συ Νικολό,
γι αυτό και τ'άδικο,
τριγυρνάει μοναχό !

Πρθ: Fwd: Fw: Fw: ΓΙΑ Ν' ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΔΙΑΘΕΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ "ΜΑΥΡΙΛΑ"....!!!!

 

Ερώτηση: Τί κοιτάζει;

 

 

 

 

 

Απάντηση: Τί μας νοιάζει;

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !

Έχω άσωτο χρόνο......
για διάβασμα.............
για σκέψη...........
για σερφάρισμα..............
και όλα αυτά....
χάρη σε σας !
ΓΑΠ,ΠΑΠ,ΚΛΠ,ΚΛΠ,ΚΛΠ....................................
'ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ' !
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ............ΑΝΕΡΓΙΑ !!!!
Μήπως ξέρετε ,
πως με λένε ;
Μήπως ξέρετε,
αν τα παιδιά μου κλαίνε ;
Θα σας απαντήσω !
Δεν θα μάθετε ποτέ,
 πως με λένε !
Θα μάθετε όμως ,
πως τα παιδιά μου
 ΔΕΝ ΚΛΑΙΝΕ !
Όσα μέτρα κι αν πάρετε,
τούτο να θυμάστε.....
υπάρχουν ΑΝΘΡΩΠΟΙ
που αγωνίζονται
μέχρι τελικής πτώσης !
Θα σπείρουμε φακή
και εμείς οι 'ξεδιάντροποι',
θα σας ξεβρακώσουμε,
να δει ο κόσμος όλος,
πως έχετε  ,
χεσμένο το βρακί !!!

το τεστ της Μπανιερας !!!!!!!!!!​!!!!!!!!!!​

Σε μια επίσκεψή μου στο ψυχιατρείο, ρώτησα τον διευθυντή πώς διακρίνει αν ένας ασθενής πρέπει ή όχι να εγκλειστεί.






«Είναι απλό», είπε ο διευθυντής «γεμίζουμε μια μπανιέρα και προσφέρουμε στον ή στην ασθενή ένα κουταλάκι, ένα φλιτζάνι του τσαγιού και έναν κουβά,

ζητώντας του να αδειάσει τη μπανιέρα».



«Α, κατάλαβα», είπα, «ένα φυσιολογικό άτομο θα χρησιμοποιήσει τον κουβά γιατί είναι μεγαλύτερος από το κουταλάκι και το φλιτζάνι».



«Όχι», είπε ο διευθυντής, «ένα φυσιολογικό άτομο θα τραβούσε την τάπα. Προτιμάτε κρεβάτι κοντά στο παράθυρο;»
 
ΝΙΣΠΕΛ !

Ποτέ ξανά προδοσία ! Η κοινωνία-στην εξουσία !!!

Στίχοι: Δημήτρης Γκόγκος, Μπαγιαντέρας

Μουσική: Δημήτρης Γκόγκος, Μπαγιαντέρας

Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη





Βροντάει ο Όλυμπος, αστράφτει η Γκιώνα,

μουγκρίζουν τ' Άγραφα, σείεται η στεριά.

Στ' άρματα, στ' άρματα, εμπρός στον αγώνα,

για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά.



Ξαναζωντάνεψε τ' αρματωλίκι,

τα μπράτσα σίδερο, φλόγα η ψυχή,

λουφάζουν έντρομοι οι ξένοι οι λύκοι

στην εκδικήτρα μας αντρίκια ορμή.



Ο Γοργοπόταμος στην Αλαμάνα

στέλνει περήφανο χαιρετισμό,

μιας ανάστασης νέας χτυπά καμπάνα,

μηνάν τα όπλα μας το λυτρωμό.



Σπάμε την άτιμη την αλυσίδα

που μας εβάραινε θανατερά,

θέλουμε λεύτερη εμείς πατρίδα

και πανανθρώπινη τη λευτεριά.

Hμέρα μνήμης και περισυλλογής !
Δύστυχε λαέ,
από το πολυτεχνείο,
πολλά μπορείς να διδαχθείς !


Αυτή η επέτειος,
 είναι ξεχωριστή !!!
Σε μια παράλυτη κυβέρνηση,
εισήλθαν....
 οι ακροδεξιοί !


ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ !
ΨΩΜΙ -ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ !
ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ,
ΑΝΑΤΡΟΠΗ,
ΜΗΝ ΓΙΝΕΙ ΚΑΘΕΣΤΩΣ !!!

Μετά την καταιγίδα................

Πως  βλέπεις την κατάσταση,
σοφέ γέροντα ;

'' Σαν δουν το λαό,
στους δρόμους με τα τ'φέκια,
τότες παιδί μου θα σκιαχτούν
και θα αρχίσουν,
 σιγά-σιγά να υποχωρούν'' !

Μάνες,
πάρτε τα παιδιά σας
 από τα στρατά !
Δεν αντέχει η ΕΛΛΑΔΑ,
εμφύλιο ξανά !

Να αγαπάς με πάθος,
 την ιδέα της ελευθερίας !
Να μην αλλάξεις ποτέ και για τίποτα,
σε αυτά που πίστεψες !
Έτσι μόνο,
θα λέγεσαι άνθρωπος !


 Κράτησα τη ζωή μου






Στίχοι: Γιώργος Σεφέρης

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης



Άλλες ερμηνείες:

Μαρία Φαραντούρη

Γιάννης Πάριος





Κράτησα τη ζωή μου

ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα,

κάτω απ'το πλάγιασμα της βροχής

σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες

με τα φύλλα της οξιάς

καμιά φωτιά

στην κορυφή τους βραδιάζει.